Mahkeme bu bahiste istinaf mahkemesince verilen “iptal” kararının kesin olduğunu belirtti.
Türk Vatandaşı olmadığı münasebeti ile müracaat reddedilmiştir.
İlgilinin “başasistanlık” imtihanına katılmak için yaptığı müracaatın 657 sayılı Kanunda aranan “Türk Vatandaşı” olmak kaidesini taşımadığından bahisle reddine ait 27/08/2020 tarihli sürecin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk derece mahkemesi davayı reddetmiştir.
İstinaf iki ülke ortasında imzalanan “ikili anlaşmaya” vurgu yaptı
başasistanlığın yazılı ve kelamlı imtihan başarısına dayalı olarak alım yapılan kamuya ilişkin bir takım olup; KKTC vatandaşı olan davacının bu takıma ait imtihana başvurmasının kamu dalında çalışma istemi niteliğinde olduğu ve münasebetiyle Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ortasında imzalanan ve 4465 sayılı Kanunla uygun bulunan ikili mutabakat kapsamında davacının 657 sayılı Kanunun devlet memuru olabilmek için aradığı kaideler ortasında yer alan “Türk vatandaşı olmak” kuralından muaf olduğunun kabulü ile idarece öteki kaideler tarafından müracaatının kıymetlendirilerek bir süreç tesis edilmesi gerekir.
T.C.
DANIŞTAY
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 2022/3299
Karar No: 2022/3330
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av…., Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU:
… Bölge Yönetim Mahkemesi… İdari Dava Dairesinin… tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
KKTC vatandaşı olan ve Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi kamu vazifelisi olarak çalışan davacı tarafından, “başasistanlık” imtihanına katılmak için yaptığı müracaatın 657 sayılı Kanunda aranan “Türk Vatandaşı” olmak kaidesini taşımadığından bahisle reddine ait 27/08/2020 tarihli sürecin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:
… Yönetim Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla;
gerek Anayasa’da gerekse 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda kamu hizmetine girme hakkının münhasıran Türk vatandaşlarına tanındığı, KKTC vatandaşları için istisnai bir düzenleme yer almadığı, başasistanlık imtihanına ait düzenleme yapan ilgili Yönetmelikte de 657 sayılı Kanun’da sayılan kaidelere atıf yapıldığı, davacının Kanun’da yer alan “Türk vatandaşı olmak” kuralını taşımadığı görüldüğünden, ilgili mevzuatta yer alan kaideleri taşımayan davacının, “başasistanlık” imtihanına katılmak için yaptığı müracaatın reddine ait dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Yönetim Mahkemesi kararının özeti:
… Bölge Yönetim Mahkemesi … İdari Dava Dairesince; başasistanlığın yazılı ve kelamlı imtihan başarısına dayalı olarak alım yapılan kamuya ilişkin bir takım olup; KKTC vatandaşı olan davacının bu takıma ait imtihana başvurmasının kamu dalında çalışma istemi niteliğinde olduğu ve münasebetiyle Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ortasında imzalanan ve 4465 sayılı Kanunla uygun bulunan ikili muahede kapsamında davacının 657 sayılı Kanunun devlet memuru olabilmek için aradığı kurallar ortasında yer alan “Türk vatandaşı olmak” kaidesinden muaf olduğunun kabulü ile idarece öbür koşullar istikametinden müracaatının kıymetlendirilerek bir süreç tesis edilmesi gerektiğinin açık olduğu, bu durumda, KKTC vatandaşları ile ilgili olarak imzalanan memleketler arası ikili mutabakat uyarınca, kamu dalında çalışma hakkı bulunan davacının başasistanlık müracaatının “Türk vatandaşı” olma kaidesini taşımadığı gerekçesiyle reddine ait dava konusu süreçte hukuka uygunluk, aksi kıymetlendirme ile verilen Yönetim Mahkemesi kararında ise hukuksal isabet bulunmadığından istinaf müracaatının kabulü ile istinafa mevzu kararın kaldırılarak dava konusu sürecin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI:
Davalı yönetim tarafından, hukuka ve yola karşıt olduğu belirtilen temyize husus Bölge Yönetim Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmüştür.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davacı tarafından, temyize husus Bölge Yönetim Mahkemesi kararının yöntem ve yasaya uygun olduğu, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ KANISI:
Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve belgedeki evraklar incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Yolu Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. unsurunda, “1) Yönetim ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, diğer kanunlarda bilakis karar bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı etrafındaki bölge yönetim mahkemesine, kararın bildiriminden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge yönetim mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda birinci derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf müracaatının reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak birebir kararı verir.
6) Bölge yönetim mahkemelerinin 46 ncı unsura nazaran temyize açık olmayan kararları katidir.” kararı yer almış; birebir Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. unsurunda ise; “Danıştay dava dairelerinin kesin kararları ile bölge yönetim mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, öbür kanunlarda tersine karar bulunsa dahi Danıştayda, kararın bildirisinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir: (…) c) Belirli bir meslekten, kamu misyonundan yahut öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran süreçlere karşı açılan iptal davaları, d) Muhakkak bir ticari faaliyetin icrasını süresiz yahut otuz gün veya daha uzun mühletle engelleyen süreçlere karşı açılan iptal davaları” (…) kararına yer verilmiştir.
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Yukarıda yer verilen mevzuat kararlarının değerlendirilmesinden; Yönetim Mahkemelerinin tek hakim sonu dışında kalan bütün kararlarına karşı mahkemenin bulunduğu yargı etrafındaki bölge yönetim mahkemesine istinaf müracaatında bulunulabileceği, bölge yönetim mahkemesince istinaf incelemesi üzerine verilen kararlara karşı ise yalnızca 2577 sayılı Kanun’un 46. hususunda yer alan mevzular ile hudutlu olarak Danıştay’a temyiz müracaatında bulunulabileceği, bölge yönetim mahkemelerince istinaf incelemesi üzerine verilen ve 46. husus kapsamı dışında olan kararların ise kesin olduğu görülmektedir.
Olayda, davacı hakkında tesis edilen “başasistanlık imtihanına katılmak için yaptığı müracaatın reddine” ait sürecin iptali istemiyle açılan davanın, 2577 sayılı Kanun’un 46/1-(c) bendinde yer alan “belli bir meslekten, kamu vazifesinden yahut öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran süreçlere karşı açılan iptal davası” olarak nitelendirilemeyeceği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, temyiz istemine temel teşkil eden kararın Bölge Yönetim Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Yordamı Kanunun 46. unsuruna nazaran temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine yasal imkan bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz masraflarının istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
Kesin olarak, 18/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
