Marmaray’da yanıma geldi oturdu. 72 yaşındayım diye kelama girdi. Merak etme başını ağrıtmayacağım diye devam etti. ‘Tayyip Beyefendisi görebilsem, bi vesileyle karşı karşıya gelsem tek bir şey soracağım.’ Diyeceğim ki; Tayyip Beyefendi biz sana ne yaptık?
Şaşırdım. Şaşırdığımı bakışlarımdan anlamış olmalı kelamına açıklama getirdi… ‘Kendi adıma değil, 82 milyon ismine soracağım. Hatta beş milyon sığınmacı ismine da soracağım’
‘Ne yapmışım diye sorarsa ne dersin’ dedim…
‘Geçen yaz Türkiye nasıldı artık nasıl. Geçen yaz pahalılık vardı lakin yönetim ediyorduk bu yaz ölümlerden mevt beğeniyoruz. Sen hiçbir yılda akaryakıt fiyatının dört kat arttığını gördün mü? Sen hiçbir yılda insanların bir dilim ekmeğe muhtaç hale geldiğine şahit oldun mu? Bir yıl da değil altı ayda yıkıldı Türkiye altında kaldık’
Durdu, derin bir nefes aldı.
Devam etti; ‘oy istedi oy verdik, lider olacağım dedi lider yaptık, ülkeyi tek başıma yöneteceğim dedi dayanak verdik. Biz ona ne yaptık ki bizi bu hale getirdi’
Gözlere doldu…
Hadi eyvallah dedi kalktı vagonun sonuna gerçek ilerledi. Muhakkak ki gözyaşlarını görmemi istemedi.
Geçenlerde haberlerde izledim. Orta yaşın üzerinde bir kadın ‘torunum olmasını istemiyorum, zira oyuncak alacak param yok’ diyordu.
Onun da gözü yaşlıydı.
Metroda, otobüste, girdiğim her yerde insanların yüzüne bakıyorum. Gülen insan yok üzere. Yüzlerden memnunluk değil hüzün fışkırıyor, telaş fışkırıyor.
Maalesef Erdoğan’ın kaprisi yüzünden, dünyaları ben yarattım tutumu yüzünden, ülkeyi kendi şirketi üzere yönetmeye kalkması yüzünden, iktisat bilimiyle uzaktan yakından ilgisi olmayan teorisini kanıtlamaya kalkması yüzünden, lakin en değerlisi inadı yüzünden…
Türkiye gözü yaşlı beşerler ülkesi oldu…
Geçen yılkı Türkiye’ye bakın bir de bu yıla… Zeytinyağı fiyatına bakın, ekmek fiyatına bakın. Esnaf lokantasına oturun iki kap yemek yiyin ödediğiniz faturaya bakın. Dolara bakın. Canınız ne istiyorsa ona bakın.
Eşinizin, çocuğunuzun, torununuzun yüzüne bakın.
Gözleri ışıl ışıl mı, donuk mu?
Yüzlerinde mutluluğun mu resmi var hüznün mü kaygının mi?
Sizin, varsa çocuğunuzun yaşınız ilerlediyse torununuzun yurt dışına gitme Avrupa’da Amerika’da okuma bahtı var mı?
Bırakın okumayı bir haftalığına bile gitme ihtimaliniz var mı?
Mesela Londra’ya…
Yok mu?
Bu hale Erdoğan’ın kaprisi nedeniyle geldik. O halde hepimiz 72 yaşındaki adımın sorusunu sormalıyız:
Tayyip Beyefendi biz sana ne yaptık?
Ne yaptık ki bizi bu duruma düşürdün…
______________________________________________________________________
Davutoğlu’ndan açıklama
Dünkü yazımda şöyle bir cümle kurmuştum. ‘Her şeyden evvel Davutoğlu 2015 yılının haziran ayı ile kasım ayı ortasında olanların hesabını versin. İki seçim ortası canlı bombaların neden ortayla çıktı neden yok oldular devrin başbakanı olarak izah etmeli’ dedim ve ekledim…
İnsanlar ölürken ‘oyumuz artıyor’ kelamına açıklık getirmeli….
Davutoğlu’nun basın müşaviri Ufuk Karcı aradı. Bir düzeltme yapmak istiyorum dedi. ‘O söyleşide Davutoğlu’na üst üste çeşitli sorular soruldu. Gar saldırısı başka soruydu anket sonuçları farklı soruydu. Makaslandı, birleştirildi. Güya Gar saldırısı için söylenmiş haline getirildi’ dedi…
Bilginize…
